Wakacjusze

Wczoraj wakacjusz Jaskółek zaspał. Zamiast wziąść się do dzieła o 8.oo, kimał prawie do 13.oo. Indianka próbowała go obudzić o 8.oo, ale prosił, by mu dać pospać do 10.oo. O 10.oo Indianka już nie chodziła go budzić. W końcu on ma komórkę i może nastawić sobie budzik.

Gdy królewicz wstał, umył ząbki - zażyczył sobie jajecznicy z 7 jaj. Dostał.
Potem sumiennie wziął się za robotę. Rąbał drwa na polu, zbierał, ładował na nową taczkę i zwoził do jednego z budynków gospodarczych.

Indianka zaś zabrała się za palenie w piecu, zmywanie naczyń i gotowanie obiadu.

Oczywiście wcześniej nakarmiła kury i psy. Kotom zaś potem ugotowała rondel jaj, gdy zwolniło się miejsce na piecu.

W międzyczasie obierała dorodne owoce róży i wyskubywała z nich nasiona.
Jeszcze sporo skubania jest.

Wieczorem przybył drugi wakacjusz. Indianka i Jaskółek wyjechali mu na przeciw na rowerach.

Wcześniej tego dnia Jaskółek na prośbę Indianki doposażył "swój" rowerek w koszyk transportowy.

Koszyk jest na tyle pojemny, że wchodzi w niego kosz grzybowy.
Zatem rower został przystosowany do zbierania grzybów. Można grzybobrać :)
Składak daje radę. Szkoda, że nie ma tamtej ukradzionej kolażówki. Ona bardzo dobra była. Szybka. Szła jak brzytwa. Kamyk był w stanie na niej prześcignąć samochody. No fajnie, że jest choć ten składaczek. Wakacjusz może do wsi sobie podjechać po zakupy lub wybrać się na grzyby czy towarzyszyć Indiance podczas zbierania ziół i sadzonek.

Jaskółek pognał ze wsi Cichy na niebieskim rowerze z zakupami na Rancho, a Indianka z nowoprzybyłym wakacjuszem rozmawiała idąc drogą i prowadząc obładowany rower z zakupami w tym z piwem.

Gdy doszli do stawów rybnych, napotkali turystów z rozdziawionym autem barabaniącym na całą wieś fajną muzą. Stary rock. Siedli na uboczu, słuchali i rozmawiali. Ich obecność po jakimś czasie została wykryta.
Gdy auto zmieniło muzę na dyskotekową, zaświeciło im w oczy reflektorami jak UB - wstali i poszli na Rancho, gdzie czekał na nich stęskniony towarzystwa Jaskółek.

Na dworzu przy stole terenowym chłopaki zjedli kolację i wydoili kilka piw. Dziś na pewno będą kimać do 13.oo. Jak nic ;))) No, ale przynajmniej się trochę dokładają do wyżywienia.

https://m.youtube.com/watch?v=e4Ao-iNPPUc

Sok z brzozy

Brzoza

W zielarstwie stosuje się sok, liście, pąki i czyr brzozy.

Sok z brzozy wzmacnia organizm, usprawnia prace nerek i łagodzi dolegliwości kobiece. Jest również doskonałym lekarstwem na trądzik. Wysuszone młode pączki lub liście brzozy stosuje się jako niedrażniący środek moczopędny i napotny stosowany w schorzeniach nerek. Okłady ze świeżych liści brzozy są skuteczne w przypadku napięć mięśniowych w okolicach ramion i karku.




Sok z brzozy

Pomaga w wielu schorzeniach i warto go pić zwłaszcza na wiosnę.

Świeży sok z brzozy bardzo ceniono w medycynie ludowej. Był uważany za napój boski, który daje siłę i urodę.
Medyczne zalety brzozy znane były od tysiącleci. Już na początku naszej ery stosowali ją Rzymianie. Wymieniana jest także w średniowiecznych zielnikach. Pisała o niej miedzy innymi święta Hildegarda.

Właściwość obfitego wydzielania smacznego, słodkawego soku przez brzozy i inne drzewa była znana od dawna i wykorzystywana w różnych krajach, przez ludzi mieszkających w pobliżu lasów i zagajników.
Z czasem zaczęto pozyskiwać sok na skalę przemysłową sok brzozowy w Rosji i klonowy we wschodniej części Ameryki Północnej i Kanadzie.

W Rosji, gdzie pozyskiwanie soku brzozowego ma długą tradycję, a drzewostany brzozowe zajmują olbrzymie obszary, produkuje się z niego różne napoje: kwasy, syropy i wina. Także często można kupić sok pasteryzowany, z niewielkim dodatkiem kwasu cytrynowego i cukru.

W Polsce tradycje przemysłowego wykorzystania soku są niewielkie.


Sok z brzozy zawiera błyskawicznie przyswajalny:

• Cukier
• kwasy organiczne (jabłkowy i cytrynowy)
• liczne sole mineralne
• potas
• magnez
• fosfor
• wapń
• żelazo
• miedź
• aminokwasy
• witamin z grupy B

Dzięki tym składnikom wzmacnia siły organizmu i reguluje przemianę materii.


Sok z brzozy poleca się:

• rekonwalescentom osłabionym chorobą

• osobom starszym, mało odpornym

• w chorobach nerek - poprawia ich zdolność filtracyjną, pobudza wydalanie moczu, wypłukuje z przewodów moczowych złogi, zapobiegając tym samym tworzeniu się kamieni moczowych

• osobom, które zjadają duże ilości białka zwierzęcego, ponieważ stanowi to potencjalne zagrożenie odkładaniem się w złogów moczanowych i szczawianowo-wapniowych w układzie moczowym.

• w terapii oczyszczającej - działa napotnie i stymuluje prawidłową czynność wątroby

• chorym na reumatyzm

• chorym na skazę moczanową

Sok z brzozy cudownie działa również na cerę. Po trzech dniach mycia twarzy tym sokiem, cera jest gładka i rozjaśniona - prawdziwa kuracja odmładzająca.

Według tradycyjnej medycyny chińskiej świeży sok brzozowy działa oczyszczająco i dostarcza ogromne ilości energii życiowej. Ma on rewelacyjne właściwości oczyszczania wątroby, daje wspaniałą elastyczną skórę, leczy trądzik, przyspiesza porost włosów. Do pielęgnacji włosów stosuje się go zewnętrznie w połączeniu z alkoholem w proporcji 1:1. Czas trwania kuracji może być dowolny, nie ma obawy przedawkowania.

Medycyna naturalna leczy świeżym sokiem brzozowym podagrę, artretyzm, dnę (reumatyzm), szkorbut, obrzęki, anemię po zranieniach, długo nie gojące się rany, wrzody różnego pochodzenia, anginę oraz stosuje jako środek moczopędny i ogólnie wzmacniający. Zewnętrznie przy egzemach oraz do mycia twarzy przy wągrach i plamach.



Stosowanie
Pije się go 2–3 razy dziennie po 1/4 szklanki przez 15–20 dni.

Zaleca się nie przekraczać 3 szklanek soku wypijanego w ciągu dnia.

Sok ma lekko słomkowy kolor i cierpko gorzki smak.

Przed wypiciem można do niego dodać trochę miodu z pasieki.

Nie wolno go podgrzewać, bo wówczas traci swoje właściwości lecznicze.
W czasie kuracji sokiem nie powinno się też spożywać alkoholu, mocnej herbaty, kawy, czekolady, szpinaku, szczawiu.
Należy ograniczyć spożywanie mięs i wędlin.


Pozyskiwanie soku z brzozy
Sok brzozowy zbiera się wiosną, gdy drzewo budzi się ze snu.
Powinno być ono zdrowe, rosnące z dala od szos i przemysłowych terenów, co najmniej dziesięcioletnie.Najlepszy jest sok pozyskiwany z grubych gałęzi (na 2–3 palce) rosnących od południowej strony.Najwięcej soku daje brzoza płacząca.

Trzeba zrobić w nich otwór, umocować w nim rynienkę lub rurkę i podstawić 2–3-litrowe naczynie. Im wyżej położony jest otwór, tym słodszy jest sok, który z niego wypływa. Gdy sok wypłynie, otwór w drzewie należy zasmarować maścią ogrodniczą i zabić kołkiem, wówczas okaleczenie nie szkodzi drzewu. W aptece dostępny jest też inny sok z brzozy: Succus Betulae – wytwarzany ze świeżych liści brzozy, po ich uprzedniej stabilizacji etanolem.

Przechowywanie soku z brzozy
Sok brzozowy jest nietrwały. Już po dwóch, najwyżej pięciu dniach kwaśnieje i nie nadaje się do spożycia.

Są różne metody jego konserwacji. Najprostsza to wygotowywanie nadmiaru wody.

Na piec w kuchni należy postawić duży garnek, do którego wlewa się sok. Sok się gotuje i wyparowuje wodę, aż powstaje syrop, bardzo smaczny jako dodatek do herbaty i nie tylko.

Rosjanie w warunkach domowych fermentują sok w beczkach stojących w piwnicach. Do beczki nasypują warstwę nasion owsa, które szybko kiełkują. Sfermentowany sok zlewa się przez otwór w dolnej części beczki.


Liście brzozy

Surowiec zielarski - liście Folium Betulae zawierają:

• saponiny (betulina)
• flawonoidy
• kwasy organiczne
• żywice
• garbniki
• sole mineralne
• olejek eteryczny



Liście zbiera się w okresie wiosny, młode, jeszcze niezupełnie rozwinięte, gdy są jeszcze lepkie, obrywając ręcznie i susząc w ocienionych i przewiewnych miejscach w temperaturze do 40 stopni Celsjusza. Do tego rozkładamy w cienkich warstwach. Po wysuszeniu chronimy przed światłem. Przyrządza się z nich napary i odwary oraz nalewki.


Liście brzozy wykazują istotne działanie:

• moczopędne i regenerujące nerki
• wzmagające przemianę materii
• napotne
• bakteriobójcze

Liście brzozy można polecić w:

• kamicy moczowej
• chorobach nerek powodujących zmniejszone wydzielanie moczu
• obrzękach pochodzenia sercowego
• gośćcu przewlekłym postępującym
• przewlekłych zakażeniach
• skazie moczanowej
• uszkodzeniach wątroby spowodowanych silnymi środkami chemicznymi

Można też używać ich w leczeniu chorób skóry:

• w zapaleniu łojotokowym
• w łuszczycy
• w trądziku młodzieńczym



Liście brzozy - przepisy

Odwar z liści
Łyżkę stołową liści brzozy zalać szklanką wrzątku. Trzymać pod przykryciem 5 minut i odcedzić. Pić 2 razy dziennie po szklance naparu. Stosujemy w zakażeniach układu moczowego, kamicy moczowej, obrzękach oraz chorobach skóry.

Odwar z dodatkiem bzu
Łyżkę stołową liści brzozy i łyżeczkę do herbaty kwiatów czarnego bzu zalać szklanką wrzątku. Trzymać pod przykryciem 5 minut i odcedzić. Pić 2 razy dziennie po szklance odwaru. Odwar działa napotnie.

Napar z liści
1 łyżkę suszonych liści umieszczamy w naczyniu i zalewamy szklanką wrzątku. Następnie trzymamy całość pod przykryciem przez około 10 minut. Napar pijemy 2-3 razy dziennie.

Sok z liści brzozy
Do przyrządzenia soku używamy jedynie świeżych liści (ok. 100 g). Używamy do tego sokowirówki. Tego typu sok możemy utrwalać dodając równą objętość spirytusu 70-procentowego. Tego typu sok powinniśmy spożywać na pól godziny przed jedzeniem. Pijemy 2-3 razy dziennie, po 30-40 kropli na kieliszek wody.

Naturalna odżywka wzmacniająca włosy
100 g wysuszonych liści brzozy włożyć do ciemnego słoja i zalać 100 ml 80% alkoholem i 100 ml wody. Pozostawić na 8-10 dni w temperaturze pokojowej. Od czasu do czasu macerat należy wstrząsnąć. Po tym czasie trzeba go przecedzić przez gęstą gazę lub filtr do kawy. Wodę brzozową wlać do ciemnej butelki. Stosować po każdym myciu głowy. Wzmacnia włosy, nadaje im puszystość, miękkość oraz elastyczność. Można dodać do nalewki kilka kropli naturalnego olejku lawendowego, szałwiowego lub geraniowego.   
 

Świeże pączki brzozy

Pączki zbieramy zimą. Zbioru dokonujemy jedynie ze ściętych drzew.Podobnie jak liście, pączki również suszymy w miejscach ocienionych.

Świeże pączki brzozy mają silne działanie przeciwzapalne, co znajdowało zastosowanie w miejscowym leczeniu schorzeń skóry. W medycynie ludowej stosowano je do wybielania skóry i przeciw piegom.

Naparu z pączków można używać w schorzeniach dróg żółciowych (pobudzają wydzielanie żółci) i w białkomoczu. Wykazują one również właściwości napotne i przeciwzapalne.


Napar z pączków
Łyżkę stołową pączków brzozy zalać szklanką wrzątku. Trzymać pod przykryciem 5 minut i odcedzić. Pić 2 razy dziennie po szklance naparu.

Sok z pączków
Tego typu sok warto stosować w kuracji wzmacniającej przez około 2-3 tygodnie. Pijemy po ½ lub 1 szklance soku. Sok ten możemy utrwalić alkoholem. Wtedy możemy pić go niezależnie od pory roku.


Czyr (huba brzozowa)

Maceraty z czyru wykazują bardzo korzystne działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne oraz immunoregulujące i stymulujące ilość wytwarzanego lokalnie interferonu.

Medycyna ludowa uważała czyr, czyli narośl na pniu brzozowy, za lek przeciwnowotworowy. Jej stosowanie zwiększa odporność organizmu, działa przeciwzapalnie na śluzówki narządów rodnych oraz przewodu pokarmowego.

Czyr brzozowy jest charakterystyczną naroślą (grzyba „Innotus obliquus" przerastającego pień) o popękanej w różnych kierunkach powierzchni. Wyglądem przypomina on czeczotę, lecz w odróżnieniu od czeczoty jej przekrój jest zabarwiony na czarno. Często czyr jest mylona z hubą.

Czyr może być używany:

• do płukania jamy ustnej
• w zaparciach
• w zapaleniach pochwy
• w zapaleniach szyjki macicy
• w przewlekłych nieżytach
• toksycznych uszkodzeniach wątroby

Zauważono, że poprawia samopoczucie chorych z zaawansowanymi stadiami choroby nowotworowej.


Odwar z czyru
Do 1 łyżki proszku czyru wysuszonego i sproszkowanego dolewamy szklankę wody, a następnie całość gotujemy przez około 10 minut. Stosujemy w wymienionych powyżej chorobach.

Po przecedzeniu pijemy w 2-3 porcjach, 2-3 razy dziennie.

źródła:

Wiesław Grochowski "Uboczna produkcja leśna"

C. Diolosa, M. Kalmus "Chiny, kuchnia... tajemnice medycyny"

http://www.cudownezdrowie.pl/encyklopedia-zdrowia/brzoza/

Herbata z brzozy z imbirem

Ania Stachurska | Opublikowany 12, Lut 2015

Mam dziś dla was propozycję aby mimo trwającej zimy poszukać świeżych, zdrowych produktów w ogrodzie, ew. parku, w lesie. Na początek coś banalnego – herbata z brzozy. Dokładnie z jej pędów. A żeby nie było nudno podkręcimy ją imbirem!

Przednówek. Niegdyś ludzie o tej porze roku jedli przysłowiowe gałązki. I mieli racje. Bo gałązki są pyszne i zdrowe. Zwłaszcza gdy brak świeżych, zdrowych warzyw i owoców staje się coraz bardziej dotkliwy. Bo chyba nie bierzemy pod uwagę marketowej `zielonej` chemii myśląc – zdrowe. Tak więc stop narzekaniu na brak świeżych produktów o tej porze roku i pędem na spacer po zdrowe, świeże produkty!

Jak zrobić herbatę z brzozy?

Potrzebujecie kawałek imbiru i kilka ciężkich gałązek brzozy brodawkowatej. Wystarczy, że:
potniecie gałązki na mniejsze kawałki
imbir zetrzecie na grubej tarce lub potniecie w cienkie plasterki
zalejecie gałązki i imbir w garnku zimną wodą
doprowadzicie do wrzenia
pogotuje około 10 min
odstawicie pod przykryciem na kilkanaście minut aby naciągnęło

Herbatkę można przyrządzać z dodatkiem cytryny, kardamonu i posłodzić miodem. Pyszności i samo zdrowie! Uważajcie z podawaniem tej herbaty dzieciom w większych ilościach. Ja zawsze podaje tego typu specyfiki rozcieńczone i w ilościach znacznie mniejszych niż sama spożywam. Tak, tak to naprawdę działa na organizm.

Herbata z brzozy – działanie lecznicze.

Brzoza ma szereg właściwości leczniczych. Wykorzystuje się jej korę, pędy, sok, pączki i liście. Herbata (tzw. napar) gałązek lub młodej kory brzozy to znany od stuleci naturalny środek używany w medycynie ludowej.

`Kora, podobnie jak gałązki są silnym środkiem moczopędnym, napotnym, przeciwgorączkowym, przeciwobrzękowym, uspokajającym, hipotensyjnym (obniżającym ciśnienie krwi), przeciwbólowym, żółciopędnym i oczyszczającym. (…) stosować przy chorych zatokach, bólach głowy, zatruciach, nadciśnieniu, wszelkich chorobach skórnych i zakaźnych, gorączce, przeziębieniu, kamicy moczowej i żółciowej, obrzękach, niewydolności krążenia, wyczerpaniu nerwowym, osłabieniu i wielu innych chorobach`.[1]

Moja koleżanka miała zwyczaj robić płukankę do włosów na bazie gałązek i brzozowych liści. Technika taka sama jak w przypadku herbaty z tym, że do zagotowanych już pędów dorzucamy świeże liście. Płukanka ma wzmacniać włosy i stymulować ich wzrost. Osobiście nigdy nie sprawdzałam skuteczności tej metody, ale fakt faktem, dziewczyna ma piękne, długie włosy!

[1] http://www.rozanski.ch/fitoterapia1.htm

Jaskółek wdraża się do zadań permakulturalnych

Na foto nowy przybysz pogłębia źródełko wody pitnej, bo zdeczko zarosło.
Rąbał dziś też drwa i wywoził obornik.

Potem wynieśli drugi materac na strych do stajni, stół i dwa krzesła.
To na wypadek, gdyby lało. Jaskółek na razie lubi spać w swoim namiocie na łące, ale gdy lunie mocno, może mu jego namiot przeciekać i wtedy będzie mógł się ewakuować do stajni na materac.

Jaskółek przybył na Rancho prosto z Woodstocka. Tam to ponoć mega impreza była. Na Rancho zaś multum zwierzątek i spokój absolutny.

Po południu pojechali z Indianką po zakupy na rowerach. Po drodze znaleźli kosz grzybów :)

Dziś na obiad pieczony kurczaczek, duszone koźlarze, oraz młoda kapusta ze śmietaną na surówkę. Do popicia mięta i kompot jabłkowy :) Niam! :)

Pyszna grzybowa obiadokolacja :)

Kanie nie zawiodły :) Są na gruncie Indianki, choć mniejsze niż w zeszłym roku.
Indianka rozbiła świeżutkie jajo prosto spod kury, roztrzepała widelcem, posoliła je i popieprzyła, dodała ździebko tymianku, zanurzyła grzyba w roztrzepanym jajku i obtoczyła jajem z każdej strony, poprószyła bułką tartą i bach na rozgrzaną patelnię z masłem! :) Ale pyszny, mięsny smak! :) Czyli to, co tygryski lubią najbardziej :)

Róża pomarszczona

Róża pomarszczona (Rosa rugosa) urzeka swym zapachem, świetnie nadaje się do nasadzeń parkowych jak i ogrodów hobbystycznych. Można nią obsadzać duże powierzchnie, sadzić przy drogach lub prowadzić w formie żywopłotu. Zobacz jak łatwa jest uprawa róży pomarszczonej w ogrodzie, jakie odmiany róży pomarszczonej są szczególnie atrakcyjne oraz jak przeprowadzić rozmnażanie róży pomarszczonej w ogrodzie przydomowym. Poznaj powody, dla których ten ciekawy gatunek róży powinien znaleźć się w twoim ogrodzie!

Róża pomarszczona (Rosa rugosa) - kwiaty

Róża pomarszczona - opis, właściwości

Róża pomarszczona (Rosa rugosa) jest krzewem o wyprostowanym pokroju, osiągającym wysokość do 1,5 m. Gałązki są mocno rozgałęzione, przy czym gęsto pokryte cierniami i kolcami. Tworzy rozłogi przez co szybko się rozrasta. Liście są pomarszczone i pokryte od spodu włoskami. Jesienią przebarwiają się na żółto. Pachnące kwiaty róży pomarszczonej pojawiają się od kwietnia do sierpnia. Przybierają kolor różowy lub biały. Wyhodowano teżodmiany róży pomarszczonej o kwiatach czerwonych oraz żółtych.

Ciekawostka! Z płatków kwiatowych tej róży przygotowuje się słynną konfiturę różaną, lubiany dodatek do pączków. Przy zbiorze płatków do tego celu, należy jednak usunąć z nich białe nasady, które mają gorzki smak. Potem płatki kwiatowe gotuje się z cukrem i wodą. Można dodać też sok z cytryny.

Owoce róży pomarszczonej dojrzewają pod koniec sierpnia i utrzymują się na krzewie do końca października. Są kuliste, czerwone nieco spłaszczone. Idealnie nadają się na przetwory. Cenione są także właściwości lecznicze owoców róży pomarszczonej, które są często pozyskiwane jako surowiec zielarski. Charakteryzują się wysoką zawartością witaminy C, mają działanie ogólnozwmacniające, moczopędne, przeciwzapalne i przeciwreumatyczne. Preparaty z owoców róży pomarszczonej wykorzystywane są pomocniczo w leczeniu schorzeń wątroby, nerek i przewodu pokarmowego.

Uwaga! Owoce róży pomarszczonej zbiera się gdy są w pełni dojrzałe ale zanim zmiękną i się pomarszczą. Do celów spożywczych z wnętrza owoców rzekomych (tzw. hypancjów) należy usunąć znajdujące się środku owoce właściwe wraz z otaczającymi je włoskami, gdyż mogą one podrażniać układ pokarmowy.

Róża pomarszczona - uprawa

Uprawa róży pomarszczonej jest niezwykle łatwa, zatem idealnie sprawdzi się w ogrodach osób, które szukają róż efektownych oraz odpornych na szkodniki ichoroby róż. Doskonale znosi także warunki miejskie i gorszą jakościowo glebę.

Stanowisko uprawy róży pomarszczonej powinno być słoneczne i niezbyt wietrzne. Chodź równie dobrze Rosa rugosa zniesie lekki cień. Gleba umiarkowanie sucha do żyznej i nie podmokła, piaszczysto-gliniasta. Rosa rugosa toleruje podłoża o odczynie kwaśnym do obojętnego. Na podłożu o odczynie zasadowym może pojawić się na liściach chloroza. Przybierają one wtedy barwę żółtą, a samo zjawisko związane jest z niedoborem żelaza.

Sadzenie róży pomarszczonej najlepiej wykonać jesienią lub wiosną. Należy wybierać sadzonki o zdrowych liściach, najlepiej z trzema pędami. Krzewy róży sadzimy w odległości 60-80cm od siebie, gdyż silnie się rozrastają i są dość ekspansywne. Glebę przed sadzeniem warto wzbogacić w materiał organiczny, np. obornik lub kompost, po posadzeniu obficie podlewamy. Należy pamiętać, aby miejsce okulizacji u mieszańców róży pomarszczonej znalazło się 3-4 cm poniżej powierzchni gruntu.

Sadzenie róż
Zalecaną porą sadzenia krzewów róż jest jesień. Krzewy sadzone o tej porze roku łatwiej się ukorzeniają i łatwiej będzie nam je przyciąć. Wiosną zaleca się jedynie sadzenie róż piennych, gdyż sadzone jesienią wymagają dosyć kłopotliwych zabiegów związanych z zabezpieczeniem ich przed mrozami. Zobacz jak wykonać sadzenie róż w ogrodzie. Więcej...

Zabieg cięcia w uprawie róży pomarszczonej nie jest aż tak istotny, nie wymaga ona częstego przycinania. Krzewy nowo posadzone w pierwszym roku uprawy przycinamy wiosną ok. 20 cm nad ziemią. W następnych latach wycinamy jedynie pędy chore, uszkodzone i przemarznięte. U odmian ozdobnych możemy usuwać przekwitnięte kwiatostany, zachęcając roślinę do powtórzenia kwitnienia. Jedynie mieszańce róży pomarszczonej z grupy róż okrywowych wymagają przycięcia pędów co roku o 2/3 długości.

Jak ciąć róże?
Jednym z podstawowych zabiegów, który jest niezbędny przy uprawie większości odmian, jest prawidłowe cięcie. Chodzi tutaj nie tylko o odpowiednie skrócenie pędów tuż po posadzeniu rośliny na miejsce stałe, ale także późniejsze ukształtowanie struktury krzewu, dzięki czemu róże będą rokrocznie niezawodnie kwitły. Zobacz jak prawidłowo ciąć róże ogrodowe. Więcej...

Różę pomarszczoną podlewamy rzadko, ale obficie.

Odpowiednie dobrane nawożenie róży pomarszczonej pozwoli dłużej cieszyć się kwiatami. Pierwsze zasilanie przeprowadzamy wiosną, gdy róża zaczyna kwitnąć. Kiedy pierwsze kwitnienie osłabnie stosujemy następną dawkę. Pamiętajmy jednak, aby nie przeprowadzić zabiegu nawożenia zbyt późno (ostatnie dawki nawozów podaje się w lipcu). Wyrastanie nowych pędów w okresie niskich temperatur może zakończyć się jedynie ich przemarznięciem.

Róża pomarszczona jest mrozoodporna, jednak jej mieszańce często szczepione warto zabezpieczyć przed zimą. Najważniejszą rolę odgrywa tutaj miejsce szczepienia. Aby mieć pewność, że krzewy nie przemarzną, warto je kopczykować ziemią lub osłonić w obrębie korzeni świerkowymi gałązkami.

Zabezpieczenie róż na zimę - okrywanie, kopczykowanie, przycinanie
Zabezpieczenie róż na zimę jest zazwyczaj koniecznością, gdyż krzewy te nie są wystarczająco mrozoodporne w naszym klimacie. Dzięki odpowiednio dobranym działaniom, można jednak sprawić, że nasze róże doskonale przetrwają nawet bardzo mroźną zimę. Zobacz jak najlepiej zabezpieczyć róże na zimę, kiedy i w jaki sposób należy je okryć, czy wskazane jest przycinanie róż na zimę. Więcej...

Róża pomarszczona - odmiany

W związku ze swoją mrozoodpornością i dużą tolerancją na niekorzystne czynniki środowiskowe róża pomarszczona chętnie wykorzystywana była jako baza do tworzenia różnych ciekawych odmian. Odmiany te nazywane sąmieszańcami róży pomarszczonej, które zaliczane są do róż parkowych i okrywowych. Wykazują one cechy związane z odpornością, bujnym ulistnieniem, czy też dość silnym wzrostem.

Róża pomarszczona (Rosa rugosa) - owoce

3 najbardziej wartościowe odmiany róż parkowych

Róża pomarszczona 'F.J. Grootendorst' - jest odmianą niezwykle dekoracyjną, jej kwiaty są półpełne karminoworóżowe, przechodzące w kolor niebieski. Pojawiają się w czerwcu, a swoim wyglądem przypominają małe goździki. Krzew powtarza kwitnienie aż do mrozów, dorasta do 1 m.

Róża pomarszczona 'Hansa' - odmiana ta zachwyca fioletowoczerwonymi pełnymi kwiatami, które są bardzo duże, a przy tym wyjątkowo intensywnie pachną. Chodź róża ta powtarza kwitnienie, nie jest ono zbyt obfite. Osiąga wysokość do 2 m.

Róża pomarszczona 'Rokoko' - odmiana o kwiatach jasnoróżowych, dużych, lekko pachnących. Rozpoczyna kwitnienie w maju i powtarza je aż do jesieni. Dorasta do 1,2m. Charakteryzuje się niezwykle dużą odpornością na mróz.

Róże parkowe - odmiany, uprawa
Róże parkowe należą do grupy, w której można zauważyć największe zróżnicowanie w wyglądzie kwiatów jak i samych krzewów. Jednak ich wspólną cechą jest silny wzrost oraz obfite kwitnienie. óże te nie wymagają wielu zabiegów, mają niskie wymagania glebowe. Ze względu na swe cechy szczególnie nadają się do obsadzania parków i ogrodów. Więcej...

3 najbardziej wartościowe odmiany róż okrywowych

Róża pomarszczona 'Handwar' - odmiana o kwiatach koloru różowego, półpełnych, średniej wielkości, silnie pachnących. Kwitnie do jesieni, w konsekwencji tworząc duże owoce. Osiąga wysokość do 1,2 m, przy tym mocno się krzewi.

Róża pomarszczona 'Speruge' - ma kwiaty karminowoczerwone, wyjątkowo dekoracyjne, duże, lekko pachnące. Kwitnie obficie wczesnym latem, potem powtarza kwitnienie, lecz nie jest ono już tak obfite. Zawiązuje jasnoczerwone owoce. Krzewy dorastają do ok. 1 m wysokości.

Róża pomarszczona 'Polareis' - jest odmianą niezwykle odporną na mróz, przy tym tworzącą piękne białoróżowe, pełne kwiaty. Kwitnie obficie i długo. Krzew dorasta do około 0,8 m wysokości.

Róże okrywowe - odmiany, sadzenie, pielęgnacja
Róże okrywowe są grupą odmian doskonałych do obsadzania skarp i miejsc nasłonecznionych w miastach jak i ogrodach przydomowych. Tworzą nad ziemią dywany, obsypane białymi, różowymi, czerwonymi lub żółtymi kwiatami, gęsto pokryte ciernistymi pędami. Zobacz jakie odmiany róż okrywowych są najlepsze, jak przeprowadzić ich sadzenie oraz jak wygląda pielęgnacja róż okrywowych, zapewniająca zdrowy wzrost i obfite kwitnienie tych roślin. Więcej...

Róża pomarszczona - rozmnażanie

Różę pomarszczoną możemy rozmnażać na kilka sposobów. Generatywnie czyli z nasion lub wegetatywnie z sadzonek zielnych, zdrewniałych, odrostów pędowych oraz korzeniowych.

Rozmnażanie róży pomarszczonej z nasion polega na zebraniu dojrzałych owoców, wydobyciu z nich nasion, oczyszczeniu i wysuszeniu ich. Nasiona róży należy pobudzić do kiełkowania poprzez umieszczenie ich w wilgotnym podłożu o niskiej temperaturze lub po prostu w lodówce (tzw. stratyfikacja). Nasiona wysiewamy w podłoże przepuszczalne i lekkie. Najlepiej jeśli będzie to piasek z domieszką torfu. Przez okres kiełkowania utrzymujemy stałą wilgotność nie dopuszczając do przesuszenia podłoża.

Sadzonki zielne róży pomarszczonej pobieramy w czerwcu, z wierzchołkowej części rośliny, usuwamy z niej większość liści pozostawiając 2-3 na górnej części sadzonki. Natomiast sadzonki zdrewniałe pobieramy, gdy są w stanie spoczynku z pędów jednorocznych, bocznych. Powinny mieć one długość około 15 cm. Umieszczamy je w mieszaninie torfu, piasku oraz ziemi w proporcjach 1:2:1. W celu lepszego i szybszego ukorzenienia warto zastosowaćukorzeniacz. Koniec sadzonki mieszamy w proszku i umieszczamy w przygotowanym podłożu. Cały czas kontrolujemy wilgotność podłoża.Sadzonki zielne powinny się ukorzenić po około 5 tygodniach. W przypadku sadzonek zdrewniałych, wyrastanie na pędzie pierwszych listków to znak, że sadzonki się ukorzeniły.

Rozmnażanie przez odrosty korzeniowe w przypadku róży pomarszczonej jest niezwykle proste. Na korzeniach róży występują pąki przybyszowe. To z nich w wyniku zranienia korzenia tworzą się odrosty. Każdy odrost wytwarza swoje własne korzenie. Tak powstaje nowa sadzonka, którą należy przesadzić w inne dogodne miejsce. Podobnie u Rosa rugosa wygląda rozmnażanie z odrostów pędowych. Nowe pędy wyrastają z pąków śpiących zlokalizowanych w obrębie podstawy krzewu. Ścięcie części rośliny powoduje rozwój nowego pędu.

Joanna Sadowska

Przeczytaj również:

Róże ogrodowe - odmiany i uprawa
Róże są jednymi z najbardziej popularnych krzewów ogrodowych. Na świecie występuje ponad 200 dzikich gatunków róż oraz blisko 20 tys. odmian szlachetnych. Co sprawia, że jedne róże wspaniale kwitną i bujnie rosną, a inne niedomagają i łatwo zapadają na choroby? Poznaj sekrety uprawy róż oraz odmiany najlepsze do uprawy w ogrodzie. Na jakie grupy dzielimy róże i czy one się różnią? Więcej...

Pielęgnacja róż wiosną
Wiosna to okres wielu prac w ogrodzie różanym. W tym okresie odkrywamy rośliny zabezpieczone na zimę, sprawdzamy ich stan, rozpoczynamy nawożenie i przycinamy krzewy. Można też w ogrodzie posadzić nowe róże. Wybór ciekawych odmian ogrodowych jest ogromny. Oto dokładny opis poszczególnych zabiegów, związanych z pielęgnacją róż wiosną. Więcej...

Szczepienie róż - okulizacja

Okulizacja róż polega na założeniu oczka (pąka) odmiany szlachetnej (wybranej ze względów dekoracyjnych) na podkładce (z reguły siewce dzikiego gatunku róży - wybranej ze względu na żywotność i mrozoodporność). W efekcie tego zabiegu otrzymujemy roślinę łączącą dobre cechy obu róż. Zobacz jak wykonać szczepienie róż krok po kroku. Więcej...

http://poradnikogrodniczy.pl/roza-pomarszczona-rosa-rugosa-uprawa-odmiany-rozmnazanie.php

Ingrediencje czyli składniki ;)

Pora zjeść posiłek po pracowitym dniu pracy.
Ingrediencje z wyjątkiem ryżu, Indianka znalazła na swoich łąkach.

Takoż to:
świeże pieczarki polne,
marchewnik anyżkowy (zastępuje pietruszkę, zawiera mnóstwo witaminy C)
tymianek,
mleko kozie (wydoiła kozę na łące),
kwiecie krwawnika.

Z tych składników powstało szybkie risotto i napój :)
Czyli ryż ugotowany z pieczarkami na kostce rosołowej, doprawiony mlekiem, tymiankiem, solą i pieprzem, wzbogacony marchewnikiem.
Danie lekkie i szybkie :)

Do picia wywar z kwiecia krwawnika. Indianka polubiła jego
gorzko-piołunowaty smak. Przypomina niezwykle mocną, oryginalną yerba matę, jaką piła kiedyś z Argentyńczykami na promie, wracając ze Szwecji :)

Teraz pora na sjestę :) Indiance spać się chce. Potem zrobi sobie na deser budyń na kozim mleku. AAAaaaaaaa... (wielka, ziewająca paszcza).

Senna Indianka